آلزایمر چیست؟
بیماری Alzheimer یک اختلال مغزی است که به آرامی حافظه و مهارت‌های تفکر و در نهایت توانایی انجام ساده‌ترین کارها را از بین می‌برد. افراد مبتلا به این بیماری همچنین تغییراتی را در رفتار و شخصیت خود تجربه میکنند. حدود 6.5 میلیون نفر در ایالات متحده با بیماری آلزایمر زندگی میکنند. در این میان بیش از 70 درصد 75 سال به بالا هستند. از حدود 55 میلیون نفر مبتلا به زوال عقل در سراسر جهان، 60 تا 70 درصد تخمین زده می‌شود که به بیماری Alzheimer مبتلا باشند.
علائم بیماری آلزایمر
از علائم بیماری آلزایمر می‌توان به تغییرات در تفکر، یادآوری، استدلال و رفتار اشاره کرد. به همین دلیل است که گاهی اوقات آلزایمر را “زوال عقل” می‌نامند. سایر بیماری‌ها و شرایط نیز می‌توانند باعث زوال عقل شوند که آلزایمر شایع‌ترین علت زوال عقل در افراد مسن است. مشکلات حافظه اغلب یکی از اولین نشانه‌های آلزایمر است. هرچند علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت است اما عموماً شامل مشکلات زیر است:
- بیماران در یافتن کلمات، مشکل بیشتری نسبت به افراد هم سن و سال دارند.
- مسائل بینایی و فضایی مانند آگاهی از فضای اطرافشان دیگر علامت بیماران آلزایمری است.
- همچنین این بیماران اختلال در استدلال یا قضاوت -که می‌تواند بر تصمیم گیری‌ها تأثیر بگذارد- را تجربه میکنند.
همچنین بخوانید: معرفی داروی Welireg | درمان بیماری ژنتیکی VHL
علت بیماری
بیماری Alzheimer بخش طبیعی‌ای از پیری نیست. این بیماری نتیجه تغییرات پیچیده‌ای در مغز است که سال‌ها قبل از ظاهرشدن علائم شروع می‌شود و منجر به از بین‌رفتن سلول‌های مغز و اتصالات آن‌ها می‌شود. اعتقاد بر این است که بیماری آلزایمر زمانی رخ می‌دهد که مقادیر غیرطبیعی آمیلوئید بتا (Aβ) در مغز شکل می‌گیرد که بر عملکرد و اتصال عصبی تأثیر می‌گذارد و منجر به از دست‌دادن تدریجی عملکرد مغز می‌شود. علت اکثر موارد این بیماری هنوز ناشناخته است، به جز 2-1% مواردی که تفاوت‌های ژنتیکی قطعی شناسایی شده است. چندین فرضیه رقیب سعی در توضیح علت اصلی دارند. غالب‌ترین فرضیه، همین فرضیه آمیلوئید بتا (Aβ) است.
تشخیص آلزایمر
برای تشخیص بیماری، پزشکان ممکن است در مورد سلامتی سؤالاتی بپرسند، آزمایش‌های شناختی انجام دهند و آزمایش‌های پزشکی استاندارد را برای تعیین تشخیص بیماری Alzheimer در فرد انجام دهند. اگر پزشک فکر کند که ممکن است فرد مبتلا به آلزایمر باشد، ممکن است فرد را برای ارزیابی بیشتر به یک متخصص، مانند متخصص مغز و اعصاب ارجاع دهد. متخصصان ممکن است آزمایش‌های اضافی مانند اسکن مغز یا آزمایش‌های آزمایشگاهی مایع مغزی – نخاعی را برای کمک به تشخیص انجام دهند. این آزمایش‌ها نشانه‌های بیماری مانند تغییر در اندازه مغز یا سطوح پروتئین‌های خاص را اندازه‌گیری میکنند.
درمان آلزایمر
در حال حاضر هیچ درمان قطعی‌ای برای این بیماری وجود ندارد. اما داروهایی وجود دارند که می‌توانند به‌طور موقت علائم را کاهش دهند. از جمله این داروها می‌توان به مهارکننده‌های استیل کولین استراز (AchE)، آنتاگونیست‌های NMDA، ممانتین (Memantine) و … اشاره کرد. در سال‌های اخیر، با پیشرفت تکنولوژی‌های مربوط به کشف و توسعه دارو، ورود داروهای مؤثرتر بر علیه آلزایمر بیشتر شده است. داروهایی که می‌توانند در کنترل بیماری نقش موثری را ایفا کنند. پیش از این در استوآپ درباره داروی Leqembi صحبت کرده بودیم. دارویی که یک مونوکلونال آنتی بادی علیه آمیلوئید بتا (Aβ) است که برای درمان بیماری آلزایمر استفاده می‌شود.
همچنین بخوانید: کنترل آلزایمر با داروی Leqembi
سخن پایانی
در این مطلب، به بررسی بیماری آلزایمر، علت و علائم آن پرداختیم. همان‌طور که گفته شد، این بیماری درمان قطعی ندارد اما هم‌اکنون و با توسعه تکنولوژی‌های کشف و طراحی داروها، امید است که درمان بیماری بتواند با پیشرفت خوبی روبرو شود.