قبل اینکه ماموریت و اهداف مارو بخونی بد نیست بدونی که داستان استوآپ از اونجایی شروع شد که یه پسر جوون ۲۱ ساله، کنار خوندن رشته داروسازی تو سخت‌ترین دانشگاه کشور، خیلی اتفاقی و با یه SMS تبلیغاتی به گوشی دوستش (که الان شده رفیق، همدم و همسر)، پاش به دنیای MBA باز شد. این جوون فراری از درس یه مدتی بود که احساس می‌کرد خیلی با علم داروسازی و درس خوندن این مدلی حال نمیکنه و  تصمیم گرفت بره دنبال علاقش و خودشو پرت کرد تو دنیای عجیب و غریب صنعت داروسازی…

از شانس خوبش کرونا اومد و بلافاصله دانشگاه تعطیل شد. درسته کرونا  غم و ناراحتی دوری دوستا و رفقا رو داشت اما برای مهدی داستان ما یه فرصت بی‌نظیر بود برای مطالعه در مورد چیزایی که دوسشون داشت. یه مدتی گذشت و به توصیه یکی از دوستاش، این جرات رو پیدا کرد که بره و دنبال کار بگرده. مهدی به خاطر کرونا برگشته بود پیش خانوادش که ساوه زندگی می‌کردن و با چند تا سرچ و پرس‌جو فهمید چندتا شرکت دارویی خفن تو شهر صنعتی ساوه که ۲۰ کیلومتر خارج شهره کارخونه دارن. با کوله باری از امید و یه کوله پشتی که همیشه کنارش بود و با همون تیپ دانشجویی یه روز صبح سوار ماشین پدرش شد و تک تک خیابونای شهر صنعتی رو تنهایی گشت و هر جا شرکت دارویی میدید صبر میکرد و میرفت دم نگهبانی و با ذوق و البته اعتماد به نفس از خودش و علاقش به صنعت و کار تو شرکت دارویی میگفت. اولش انتظار داشت  بگن به‌به بفرمایید داخل  و همه بذارن رو سرشون و حلوا حلواش کنن اما یکی یکی از دم نگهبانی شرکت‌ها به  بیرون هدایت (انداخته) میشد. تا ظهر هفت هشت تا شرکتی رفت ولی دریغ از یه کم توجه و اهمیت. آدم ناامیدی نبود و به رفیق، همدم و همسر الانش  زنگ زد و داستانو تعریف کرد؛ تو اوج ناامیدی و خستگی تنها چیزی که دلگرمش می‌کرد؛ حرفای اون آدم بود. قرار شد بره خونه و فردا برگرده و به بقیه شرکت‌ها سر بزنه. خودشو باخته بود و اون اعتماد به نفس اولو نداشت؛ میترسید بره دم شرکت و نگهبان حتی نذاره داخل هم بره؛ حرفای دوستش و همراهش اما عجیب بوی امید میداد. فردا صبح بازم خودش بود و یه کوله پشتی اما این دفعه یه کم ترس هم همراهش بود. باز ظهر شد و تیک ۲۳ امین شرکتم خورد اما دریغ از یه کم توجه. حتی یه شرکت هم نذاشته بودن بره داخل. نا‌امید و خسته برگشت خونه. خیلی حس بدیه که نذارن به چیزی که دوسش داری برسی. گذشت و گذشت و با کمک یکی از اساتید دانشگاهش دو ماه بعد وارد صنعت شد ولی تجربه تلخ تحقیر و بی‌توجهی صنعت به خودش رو همیشه همراهش داشت و این شد که از دل این داستان استوآپ متولد شد تا دانشجوها (Student) رو ببره بالا (Up) تا جوونای بعد از خودش انقد برای ورود به صنعت داروسازی دردسر نکشن…