در عصر کنونی، روش­‌های تشخیصی و درمانی مختلفی برای بیماری‌­ها در دسترس هستند. تنوع و تعدد این روش‌­ها به پزشک کمک می‌کند تا برنامه درمانی مناسب را در نظر بگیرد. در سالیان اخیر، نگرش بین رشته‌­ای نیز به علوم پزشکی کمک بسیار کرده ­است و ابزارهایی جدید و حرفه­‌ای برای درمان بیماران ارائه می‌­دهد. هوش مصنوعی، مهندسی پزشکی و علوم هسته­‌ای مثال­‌هایی از این ابزارها هستند. در مطلب پیش‌­رو، به بررسی ادغام علوم هسته­‌ای در علوم پزشکی و شاخه‌­ا‌ی از آن، یعنی رادیوفارماسی، می­‌پردازیم.

رادیوفارماسی

رادیوفارماسی چیست؟

داروسازی هسته‌­ای یا رادیوفارماسی، شاخه­‌ای از پزشکی هسته‌­ای است که در آن با آماده‌­سازی مواد رادیواکتیو و تجویز آن­‌ها به بیماران، به تشخیص و درمان بیماری­‌های خاص کمک می­‌کند. به­‌طور کلی، اساس این روش، تجویز ماده دارویی رادیواکتیو (رادیودارو) به بیمار و سپس ردیابی آن در بدن به‌وسیله ردیاب­‌های رادیواکتیو است. لازم به ذکر است که معمولا رادیوداروها به قصد درمان مستقیم طراحی نمی­‌شوند بلکه در پروسه درمان به عنوان ابزاری قوی به‌­ کار گرفته‌­می‌­شوند.

الزامات کار در حوزه رادیوفارماسی

البته رادیوفارماسی با خطراتی نیز همراه است. خطر قرارگیری کارکنان در معرض تشعشعات و مصرف داروهای آلوده توسط بیماران از عواملی است که نشان می‌دهد رادیوفارماسی باید به‌­شدت نظارت و ارزیابی شود. محل ساخت رادیوداروها یک منطقه محدود است که مردم عادی و بیماران به آن دسترسی ندارند. همچنین پرسنل باید آموزش‌­دیده باشند و از قوانین و الزامات سفت و سخت محل پیروی کنند. استفاده از روپوش مخصوص و ماسک و همچنین استفاده از دزیمتر شخصی (برای نظارت بر دوز تشعشعی که در طول کار با مواد رادیواکتیو به کل بدن خود دریافت می­‌کند) از جمله این الزامات است.

رادیوداروها

رادیوداروهای مختلفی هم­‌اکنون در دسترس هستند. از جمله آن‌ها می­‌توان به تکنسیوم-99m، ید-123 و مولیبدن-99 اشاره کرد. تکنسیوم-99m به‌طور اختصاصی برای تصویربرداری از اسکلت و عضله قلب استفاده می‌شود، اما همچنین برای تصویربرداری از مغز، تیروئید، ریه­‌ها، کبد، طحال، کلیه، کیسه صفرا، مغز استخوان، غدد بزاقی و اشکی، حوضچه خون قلب و عفونت‌­ها نیز استفاده می­‌شود.

همچنین بخوانید: تشخیص آسیب مغزی بدون اسکن | استارت‌آپ BrainScope

ید و مولیبدن در رادیوفارماسی

ید-123 که به‌طور انتخابی در بافت تیروئید انباشته می‌شود، اشعه گاما ساطع کرده که می­‌تواند با سینتی­گرافی گاما تشخیص داده ­شود و امکان تشخیص محل و طرزقرارگیری بافت تیروئید را فراهم می­‌کند. این رادیودارو ممکن است به‌عنوان یک ردیاب در سینتی­گرافی کل بدن برای ردیابی متاستازهای سرطان تیروئید استفاده شود.

رادیوفارماسی برای تشخیص بیماری

مولیبدن-99 نیز برای تشخیص بیماری قلبی و سرطان، مطالعه ساختار و عملکرد اندام‌­ها و همچنین انجام مطالعات تحقیقاتی استفاده می‌­شود.

سخن پایانی

همان‌طور که خواندیم، در برهه کنونی، کاربرد رادیوفارماسی اغلب محدود به کاربردهای تشخیصی است؛ البته که این کاربردها نقش بسیار مهمی را ایفا می­‌کنند، اما پیش‌­بینی می‌­شود که رادیوداروها از این مرز فراتر روند و در کاربردهای مستقیم درمانی نیز استفاده شوند. همانطور که در برخی مقالات به این مسئله اشاره شده‌ ­است.

منابع:

wikipedia | humanhealth | cancer.gov | energy.gov | doh.wa.gov