استیو وارنر، یک مدیر 37 ساله در شرکت Ernst & Young است که متأهل و دارای چهار فرزند جوان است. یک سال پیش که او را ملاقات کردیم، روزانه بین 12 تا 14 ساعت کار میکرد. برای همین احساس خستگی داشت و بهخوبی نمیتوانست بخوابد، ورزش کند و بهندرت وعدههای غذایی سالم میخورد. تجربه وارنر نادر نیست. بیشتر ما به فشارهای افزایشی در محیط کار با افزایش ساعات کار پاسخ میدهیم که بهطور قطعی تأثیرات منفی جسمی، ذهنی و عاطفی را به دنبال دارد. این موجب کاهش سطح مشارکت، کاهش سطح اشتیاق، انرژی و افزایش هزینههای پزشکی در میان کارکنان میشود.
زمان
مسئله اصلی کار کردن زیاد این است که زمان منبعی محدود است. اما انرژی داستان دیگری دارد. در فیزیک، انرژی بهعنوان ظرفیت برای کار تعریف میشود و انرژی از چهار منبع اصلی در انسانها به دست میآید: بدن، احساسات، ذهن و روح. در هر کدام از این منابع، انرژی میتواند بهصورت منظم افزایش یابد.
همچنین بخوانید: چگونه زندگی و روابط خود را ارزیابی میکنید؟ | مجله کسبوکار هاروارد (HBR)
سازمانها برای بازیابی مؤثر انرژی کارکنان خود باید تمرکز خود را از افزایش بهرهوری افراد به سرمایهگذاری بیشتر در آنها منتقل کنند تا کارکنان قادر باشند هر روز توان بیشتری از خود را به محیط کار بیاورند. در این متن، تمرکز بر روابط بین ظرفیت (انرژی) و عملکرد در سازمانهای بزرگ است. بیشتر سازمانها بهطور معمول در توسعه مهارتها و دانش کارکنان سرمایهگذاری میکنند؛ اما اغلب اهمیت ساختار و حفظ ظرفیت انرژی آنها را نادیده میگیرند. با این حال، داشتن ظرفیت بالاتر انرژی میتواند منجر به افزایش بهرهوری در کمترین زمان و با درگیری و پایداری بیشتر شود. به عبارت دیگر، متن تأثیر مثبت افزایش ظرفیت انرژی کارکنان بر عملکرد آنها را بهخوبی نشان میدهد.
بدن: انرژی جسمانی
مشخص است که که تغذیه نامناسب، ورزش کم، خواب و استراحت ناکافی باعث کاهش سطح انرژی پایه افراد و همچنین توانایی آنها در مدیریت احساسات و تمرکز میشود.
احساسات: کیفیت انرژی
وقتی افراد توانایی بیشتری در کنترل احساسات خود پیدا کنند، میتوانند بدون توجه به فشارهای خارجی که در برابر آنها قرار دارند، کیفیت انرژیشان را بهبود دهند. برای انجام این کار، ابتدا باید آگاهی بیشتری پیدا کنند که در طول روز چه احساساتی دارند و چگونه این احساسات بر کارایی آنها تأثیر میگذارد. بیشتر مردم متوجه میشوند که وقتی احساس انرژی مثبت میکنند، عملکرد بهتری دارند؛ اما نکته تعجبآور برایشان این است که وقتی احساس دیگری دارند، نمیتوانند به خوبی عمل کنند یا به بهترین نحو این احساس را مدیریت کنند.
ما از نظر فیزیولوژیکی، بدون استراحتهای متناوب، قادر به حفظ احساسات بسیار مثبت برای طولانیمدت نیستیم. در مواجهه با فشارهای بیپایان و چالشهای غیرمنتظره، افراد تمایل دارند که به احساسات منفی (حالت مبارزه یا فرار) رجوع کنند. آنها عصبی و بیصبر یا نگران میشوند. چنین حالاتی از ذهن، انرژی افراد را تخلیه میکند. احساس مبارزه یا فرار همچنین باعث میشود که تفکر بهوضوح غیرمنطقی و غیرممکن شود.
ذهن: تمرکز انرژی
این متن درباره تمرکز انرژی در ذهن افراد است. بسیاری از مدیران بهعنوان یک ضرورت تلقی میکنند که در مقابل تمام فشارهایی که با آنها روبهرو هستند، چند وظیفه را همزمان انجام دهند؛ اما این عمل در واقعیت بازدهی را کاهش میدهد. مشکلاتی که از پیروی از چند وظیفه به وجود میآیند، هزینهبر هستند. تغییر موقت تمرکز از یک وظیفه به وظیفه دیگر (مثلاً پاسخ به ایمیل یا تماس تلفنی) زمان مورد نیاز برای انجام وظیفه اصلی را تا 2۵ درصد کاهش میدهد. این پدیده به نام «زمان تعویض» شناخته میشود. بهمراتب کارآمدتر است که به مدت 90 تا 120 دقیقه بهطور کامل تمرکز کنید. پس از آن استراحت واقعی کنید و سپس بهطور کامل بر روی فعالیت بعدی تمرکز کنید. به این دورههای کاری «پرتابهای فوقزمانی» گفته میشود.
روح انسان: انرژی هدفمند بودن
انسانها وقتی به انرژی روحی دست پیدا میکنند که کارها و فعالیتهای روزمرهشان با ارزشها و اهدافی که برایشان اهمیت دارد و با آنچه به آنها احساس معنا میدهد، سازگاری داشته باشد. اگر کاری که در حال انجام آن هستند، واقعاً برایشان اهمیت داشته باشد، بهطور معمول احساس مثبت بیشتری دارند، بهتر تمرکز میکنند و دارای تحمل بیشتری هستند.
همچنین بخوانید: رهبرها دقیقاً چه کاری انجام میدهند؟ | مجله کسبوکار هاروارد (HBR)
متأسفانه فشارهای بالا و روند سریع زندگی شغلی در شرکتها زمان کافی را برای توجه به این مسائل نمیگذارد و بسیاری از افراد حتی بهعنوان منابع انرژی، معنا و هدف را نمیشناسند. در واقع، اگر میخواستیم برنامهمان را با تمرکز بر روح انسانی آغاز کنیم، احتمالاً تأثیر محدودی داشت.
در یک جمله هر انسان برای غلبه بر مشکلات در فضای کاری و زندگی باید به مدیریت انرژی رو بیاورد. برای افزایش انرژی میتوان به انجام برخی عادتهای روزانه و رفتارهای سالم (ورزش روزانه، غذای سالم، هدفمند شدن، تمرینهای افزایش تمرکز و…) پرداخت.