امروزه در پزشکی، داروهای زیادی برای کنترل و درمان دیابت به بیماران تجویز میشود. همچنین داروها میتوانند منابع شیمیایی، بیولوژیکی، گیاهی و حتی مهندسی ژنتیکی داشتهباشند. این داروها با پروفایلهای متفاوت دارورسانی دست پزشکان را برای بهبود شرایط بیمار باز گذاشتهاند. در مطلب پیشرو، به بررسی انسولین رگولار و NPH میپردازیم.
انسولین، هورمونی در بدن انسان است که اعمال مختلفی را بر عهده دارد. یکی از شاخصترین عملکردهای انسولین آن است که اجازه میدهد تا گلوکز وارد سلولها شود تا به عنوان انرژی مورد استفاده قرار گیرد و میزان گلوکز موجود در جریان خون در حد طبیعی حفظ شود. اتصال انسولین به گیرندههای α و ß موجب تغییر ساختاری این گیرندهها میشود. در نتیجه این تغییر ساختار، ATP میتواند تیروزین کیناز را فعال کند. این موضوع باعث اتوفسفوریلاسیون گیرنده شده و گلوکز میتواند وارد سلول شود.
انواع مختلفی از انسولین وجود دارد که با افزودن یا کاستن یک یا چند گروه عاملی تشکیل میشوند. انسولین رگولار و انسولین NPH داروهایی هستند که در ادامه به مقایسه آنها خواهیم پرداخت.
وقتی صحبت از بیماری دیابت میشود، نوو نوردیسک یکی از اولین نامهایی است که به میان میآید | آشنایی با شرکت نوو نوردیسک
انسولین رگولار:
این نوع انسولین که به عنوان انسولین خنثی و انسولین محلول نیز نامیدهمیشود، نوعی انسولین کوتاهاثر است. این دارو که با نامهای تجاری Humulin R, Novolin R Actrapid به فروش میرسد، برای درمان دیابت نوع ۱، ۲ و دیابت بارداری مورد استفاده قرار میگیرد. این دارو همچنین همراه با گلوکز برای درمان سطوح بالای پتاسیم خون استفاده میشود.
انسولین رگولار معمولا به صورت تزریق زیر پوستی تجویز میشود اما تزریق وریدی و تزریق عضلانی هم ممکن است دیده شود. شروع اثر آن حدوداً ۳۰ دقیقه به طول میانجامد و حدود ۸ ساعت در بدن باقی میماند. عوارض جانبی معمول آن به صورت کاهش بیش از اندازه گلوکز خون است. دیگر عوارض جانبی آن شامل درد در محل تزریق، تغییرات پوستی و واکنشهای آلرژیک است. منبع این دارو میتواند پانکراس خوک یا گاو باشد. ضمناً نسخههای انسانی این دارو را میتوان با اصلاح نسخه خوکی و یا تکنولوژی نوترکیب بهدست آورد.
همچنین بخوانید: مقایسه دو داروی لاغری سماگلوتاید و لیراگلوتاید | کدام یک موثرتر است؟
انسولین NPH:
انسولین NPH که به عنوان ایزوفان انسولین نیز نامیدهمیشود، نوعی انسولین متوسطالاثر است. این دارو با نامهای تجاری Novolin N, Humulin N, Insulatard به فروش میرسد. انسولین NPH به منظور کنترل سطح قند خون در بیماران مبتلا به دیابت مورد استفاده قرار میگیرد.
این نوع انسولین به صورت تزریق زیر پوستی تجویز شده و شروع اثر آن حدود ۹۰ دقیقه به طول میانجامد. انسولین NPH، حدوداً ۲۴ ساعت در بدن فرد باقی میماند و برای بدن قابل دسترسی است. نسخههای در دسترس این دارو، معمولا با یک انسولین کوتاهالاثر مانند انسولین رگولار مخلوط میشوند.
انسولین NPH از مخلوط کردن انسولین رگولار و پروتامین به نسبت دقیق با زینک و فنل ساخته میشود؛ به طوری که pH خنثی حفظ شده و کریستالها تشکیل میشوند. عوارض جانبی این دارو نیز، شامل عوارض جانبی گفتهشده برای انسولین رگولار است.
همچنین بخوانید: فراهمی زیستی و راهکارهای افزایش آن
سخن پایانی
در این مطلب، به بررسی دو داروی ضد دیابتی یعنی انسولین رگولار و انسولین NPH پرداختهشد. با وجود شباهتهای بسیار، این دو دارو در مسائل مربوط به دارورسانی دارای تفاوتهایی نیز بودند. متوسطالاثر بودن انسولین NPH موجب میشود که این دارو برخلاف انسولین رگولار بلافاصله پس از تزریق وارد عمل نشود. همچنین به دلیل شروع اثر دیرتر، انسولین NPH مدت بیشتری داخل بدن بیمار باقی میماند. این تفاوتها به پزشک کمک میکند تا برحسب زمان اثر مورد نیاز، داروی مناسب را انتخاب کند.
منابع:
wikipedia.org/wiki/Regular_insulin