در این نوشته قصد داریم تا به معرفی یک گلوکوکورتیکوئید به نام Budesonide (airsupra) بپردازیم. این دارو ترکیبی است از اپی‌مر 22R و 22S و برای درمان بیماری‌های التهابی ریه‌ و روده مانند آسم، COPD، بیماری کرون و کولیت اولسراتیو استفاده می‌شود. Budesonide در 14 فوریه 1994 تاییدیه FDA را دریافت کرد. همچنین در یک محصول ترکیبی با فرموترول نیز موجود است. در ادامه با این دارو بیشتر آشنا می‌شویم. با ما همراه باشید!

موارد مصرف Budesonide

کپسول رهش طولانی‌مدت Budesonide برای درمان و نگهداری بیماری کرون خفیف تا متوسط مورد استفاده قرار می‌گیرد. محصولات مختلف Budesonide استنشاقی برای درمان پیشگیرانه در آسم و کاهش تشدید COPD اندیکاسیون دارند. اسپری بینی Budesonide برای رفع علائم تب یونجه و آلرژی­‌های تنفسی فوقانی بدون نسخه موجود است. کپسول‌های طولانی‌رهش برای القای بهبودی کولیت اولسراتیو خفیف تا متوسط و فوم رکتوم برای کولیت اولسراتیو دیستال خفیف تا متوسط استفاده می‌شود. علاوه بر این، فرمول کپسول تأخیری رهش Budesonide برای کاهش پروتئینوری در بزرگسالان مبتلا به نفروپاتی IgA که در خطر پیشرفت سریع بیماری قرار دارند، استفاده می‌شود. در اروپا، Budesonide برای درمان ازوفاژیت ائوزینوفیلیک (EoE) در بزرگسالان اندیکاسیون دارد.

Budesonide

فارماکودینامیک Budesonide

Budesonide یک گلوکوکورتیکوئید است که برای درمان بیماری‌های تنفسی و گوارشی با کاهش التهاب استفاده می‌شود. این دارو شاخص درمانی گسترده‌ای دارد، زیرا دوز آن از بیمار به بیمار دیگر بسیار متفاوت است. بیماران تحت درمان با این دارو باید در مورد خطر هیپرکورتیزولیسم و سرکوب محور آدرنال مشاوره شوند.

همچنین بخوانید: استفاده از زنون-129 (Xenoview) در MRI ریه

نحوه عملکرد

اثرات کوتاه‌مدت کورتیکواستروئیدها (از جمله داروی Budesonide) عبارت است از: کاهش اتساع عروق و نفوذپذیری مویرگ‌ها و کاهش مهاجرت لکوسیت‌ها به محل‌های التهاب. اتصال کورتیکواستروئیدها به گیرنده گلوکوکورتیکوئید تغییراتی را در بیان ژن ایجاد می‌کند که منجر به اثرات پایین‌دستی متعدد در طی چند ساعت تا چند روز می‌شود. گلوکوکورتیکوئیدها آپوپتوز نوتروفیل‌ها را مهار می‌کنند. در واقع آن‌ها فسفولیپاز A2 را مهار کرده و باعث کاهش تشکیل مشتقات اسید آراشیدونیک می‌شوند. علاوه بر مهار این فسفولیپاز، NF-Kappa B و سایر عوامل رونویسی التهابی را نیز مهار می‌کنند. گلوکوکورتیکوئیدها ژن‌های ضد التهابی مانند اینترلوکین 10 را ترویج می‌دهند. به‌طور کلی کورتیکواستروئیدها در دوزهای پایین‌تر اثرات ضد التهابی دارند، در حالی که در دوزهای بالاتر، سرکوب‌کننده سیستم ایمنی هستند. در دوزهای بالا، گلوکوکورتیکوئیدها به مدت طولانی به گیرنده مینرالوکورتیکوئید متصل شده و سطح سدیم را افزایش و سطح پتاسیم را کاهش می‌دهند.

عوارض جانبی و شکل دارویی

درجه حرارت بالا، گلودرد بسیار، درد گوش یا سینوس، سرفه (بیشتر مخاطی (بلغمی) یا تغییر رنگ مخاط)، درد هنگام ادرار، زخم‌های دهان یا زخمی که بهبود نمی‌یابد، می‌توانند نشانه‌های عفونت باشند. افزایش وزن در قسمت فوقانی کمر یا شکم، صورت پف‌کرده و گرد (ماه‌چهره)، سردردهای بسیار بد و بهبود آهسته زخم، که می‌توانند نشانه‌های سندرم کوشینگ باشند. تهوع یا استفراغ، سرگیجه، بی‌هوشی، ضعف عضلانی، احساس خستگی بسیار، تغییرات خلقی، از دست‌دادن اشتها و کاهش وزن­، می‌تواند نشانه مشکلات غده فوق کلیوی باشد.

Budesonide

تغییرات در بینایی، مانند تاری دید یا عدسی کدر در چشم، این‌ها می‌تواند نشانه افزایش فشار در چشم (آب سیاه) یا آب مروارید باشد. درد یا ضعف عضلانی، گرفتگی عضلات، یا تغییرات در ضربان قلب­، می‌توانند نشانه­‌هایی از سطوح پایین پتاسیم باشند. درد شدید معده، کمردرد شدید، احساس بیماری یا اسهال، می‌تواند نشانه مشکلات پانکراس باشد.

طریقه مصرف Budesonide

Budesonide به‌صورت پودری برای استنشاق از راه دهان با استفاده از یک استنشاقی و به‌عنوان سوسپانسیون برای استنشاق از راه دهان با استفاده از نبولایزر مخصوص (دستگاهی که دارو را به یک غبار قابل استنشاق تبدیل می‌کند) عرضه می‌شود. پودر Budesonide برای استنشاق خوراکی معمولاً دو بار در روز استفاده می‌شود.

منابع:

drugbank | nhs | medlineplus